Klasa I A z II LO w Krasnymstawie wzięła udział 12 kwietnia 2022 r. w ciekawych wydarzeniach, które były związane  ze 102. rocznicą urodzin Anny Kamieńskiej i  Powiatowym Konkursem Recytatorskim poświęconym poetce. W pierwszej kolejności udaliśmy się do kościoła pw. św. Franciszka Ksawerego na mszę w intencji Anny Kamieńskiej, urodzonej w Krasnymstawie w 1920 r. Kolejnym punktem programu była wizyta w Muzeum Regionalnym w Krasnymstawie, gdzie mogliśmy ponownie zobaczyć wystawę poświęconą Annie Kamieńskiej pt. "Powroty". Tytuł ekspozycji odnosi się do powrotów, do których często poetka nawiązywała w swojej twórczości. Tym razem mieliśmy okazję dowiedzieć się wielu informacji na temat słynnej pisarki od dr Anny Marcińczak. Podczas drugiej wizyty naszej klasy w Muzeum Regionalnym poszerzyliśmy wiedzę na temat Anny Kamieńskiej o wiele ciekawych informacji, na podstawie których udało mi się przygotować następującą notatkę o poetce:
Anna Kamieńska uczęszczała do Gimnazjum im. Unii Lubelskiej w Lublinie. W dzieciństwie przyjaźniła się m. in. z Julią Hartwig, z którą połączyła ją poezja. Anna Kamieńska utrzymywała również dobre relacje z Tadeuszem Różewiczem, którego twórczość była dla niej niezrozumiała. Przyjaźniła się także z Wisławą Szymborską. Z początku studiowała polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Z czasem jednak zrezygnowała z kształcenia na tym kierunku i wybrała filologię klasyczną. Poetka bardzo wcześnie odkryła, że interesuje ją literatura, dzięki czemu zaczęła także pisać. Debiut literacki umożliwił jej Józef Czechowicz, natomiast Czesław Miłosz jest autorem wiersza pt. "Czytając Notatnik Anny Kamieńskiej". Poezja i Biblia były dla niej wszystkim. Nauczyła się języka hebrajskiego, który opanowała na znakomitym poziomie, aby móc porozmawiać z Bogiem w „jego języku”. Lata wojny spędziła w Lublinie i Świdniku. Przed wyjazdem w 1947 roku poprosiła swoją mamę, aby pozwoliła jej zabrać, szczególnie ważny dla niej, rodzinny stół, który teraz znajduje się w Muzeum Regionalnym w Krasnymstawie. Ten stół jest nie tylko przedmiotem, lecz też metaforą. Anna Kamieńska bardzo często w swoich książkach dla dzieci opisywała stoły, ponieważ przy nich dziecko czuje się bezpiecznie i szczęśliwie. Pisała również o innych przedmiotach, takich jak np. lampa, która jest kwintesencją domowej, rodzinnej atmosfery integrującej i łączącej wspólnotę. Anna Kamieńska całe życie poszukiwała Boga, ponieważ brakowało jej wiary. Śmierć męża, poznanego pod koniec lat 40., była dla niej przełomem wewnętrznym i czasem nawrócenia. Wydała dla niego tomik poetycki "Biały rękopis". Lata 50. były czasem rodzinnego szczęścia, natomiast lata 1965-1972 to czas jej nawrócenia.
Po wizycie w muzeum mieliśmy okazję uczestniczyć w finale „Powiatowego Konkursu Recytatorskiego Poezji Anny Kamieńskiej”, zorganizowanego przez II LO im. Cypriana Kamila Norwida w Krasnymstawie oraz Muzeum Regionalne w Krasnymstawie. Patronami  konkursu byli: Poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej pani Teresa Hałas oraz Starosta Krasnostawski pan Andrzej Leńczuk. W czasie finału wysłuchaliśmy recytacji uczniów szkół podstawowych z Małochwieja Dużego, Chłaniowa, Krasnegostawu, Jaślikowa oraz Żółkiewki. Recytatorzy  zaprezentowali utwory Anny Kamieńskiej m. in.: "Hiob i młodzieniec", "Może jeszcze gdzieś się spotkamy", "Droga", "Modlitwa Hioba", "Małżeństwo", "Anioły" praz "Przy grobie księdza Popiełuszki". Następnie wystąpili uczniowie szkół ponadpodstawowych w Krasnymstawie oraz Siennicy Różanej. Wyrecytowali oni m. in. następujące utwory: "Nieśmiałość", "Śmieszne", "Sen", "W tej ojczyźnie", "Sara", "List do siebie" i „Fotografia ślubna”. Zwyciężczynią konkursu została Wiktoria Stasieczek z II LO im. Cypriana Kamila Norwida w Krasnymstawie, której serdecznie gratulujemy.
Uczestnictwo w opisanych przeze mnie uroczystościach pomogło nam poszerzyć wiedzę na temat Anny Kamieńskiej oraz jej twórczości, a także poznać talenty, w tym przypadku recytatorskie, naszych rówieśników. Mamy nadzieję, że w przyszłości będziemy mieli okazję uczestniczyć w wielu podobnych wydarzeniach.